İstanbul’da sadece gezmedim tabi. Yağmurlu bir günü değerlendirmek için sinemaya gittim. İstinye Park’ı da bu sayede ilk kez görmüş oldum. Büyük ve de şık bir alışveriş merkezi.
Gelelim filmimiz Üç Maymun’a… Konusuyla, diyaloglarıyla, abartısız bir film. Görüntüler harika, hepsi fotograf makinesine poz verilmiş gibi, estetik. Filmde en ilgi çeken şeylerden biri hiç müzik olmaması. (Cep telefonunda çalan Yıldız Tilbe hariç) Nuri Bilge Ceylan özellikle müzik eklemediğini bir röportajında anlatmıştı.

''Filmin Konusu : Küçük zaafların büyük yalanlara dönüşerek parçaladığı bir ailenin gerçeği örtbas ederek herşeye rağmen birarada kalma çabası. Altından kalkamayacağı acılara ya da sorumluluklara maruz kalmamak adına gerçeği bilmek istememek, onu görmemek, duymamak, hakkında konuşmamak ya da günümüz tabiriyle “Üç Maymun”u oynamak, onun varolduğu gerçeğini ortadan kaldırır mı? ''

Yorumları okudum da bazısına uzun, bazısına sıkıcı gelmiş. Bence ağır ilerleyen ama güzel bir film. Verilen bir karar, hatalar silsilesini başlatıyor. Sonunda da hiç ilgisi olmayan birine kadar uzanıyor. Aynen başlangıçta olduğu gibi. Kısacası yanlış yanlışı doğuruyor.