Author: Mine
•17.7.08



(Hayatımda kaç zamandır içimi kemiren ve karar vermem gereken bir durum söz konusuydu)

Sabah kaçta uyanacağına karar vermek,
Ne yiyeceğine,
Ne giyeceğine,
Saat kaçta evden çıkacağına,
Yolda ne okuyacağına,
Bir sıkıntıyı dile getirirken nasıl konuşacağına,
Susmak gerekip gerekmediğine,
….
Liste uzar gider…
Günlük hayatımızda karar vermemiz gereken ne çok şey var.
Bir de hayatımızın akışını etkileyenler var ki,
Hangi okulda okuyacağımız, hangi şehri seçeceğimiz, kiminle arkadaş kiminle sevgili olacağımız gibi…

Karar verme süreci çok sancılı olsa da sonunda karar vermiş olmanın huzuru kaplar ya içimizi ve bizi özgürleştirir. Bugün ben de öyleyim. Son bir haftadır yoğun bir şekilde sancılarını çektiğim kararsızlık durumu yerini özgürlüğe bıraktı…

NOT: Fotograftaki adam, BM Binasının karşısındaki bu yerde dakikalarca kıpırdamadan oturması nedeniyle dikkatimi çekmişti. Kimbilir neler düşündü nelere karar verdi...

|
This entry was posted on 17.7.08 and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

15 yorum:

On 18 Temmuz 2008 12:56 , Pilli Petro dedi ki...

kararlar kararsızlıklar..bitmiyor ki :(biri bitince diğeri başlıyo.özgürlük geçici bişey kalıyor.insanın zihni hep bi karar aşamasında.

çok iyi anlıyorum seni.karar verince hani kızgın kumlardan serin aulara gibi oluyo insan :)

 
On 18 Temmuz 2008 13:06 , Mine dedi ki...

Bekriya'cığım, zaten farkında olmadan sürekli birşeylere karar veriyoruz.Çoğu zaman oturup düşünmüyoruz bile. Bazen de aklımızı (ve/veya kalbimizi) meşgul eden ama karar veremediğimiz durumlar oluyor. Sürüncemede kaldığı sürece yıpratıcı olan...
Ben neticelendirdim ve rahata erdim:)

Sevgiler

 
On 18 Temmuz 2008 13:21 , yaban dedi ki...

Heyecanla sonunu bekledim yazinin, Mine acaba nasil bir karar verdi diye? Bir de basligin `ozgurluge kavusmak` olunca... hemen tahmin yuruttum daha okurken; Ankara'dan tasindi, isinden ayrildi, yeni bir hayat kurdu, bir ege kasabasina goctu, kitapci dukkani acti.. uff benim hayallerimin sonu yok. Ama anladim, sadece bir seye karar vermis olman bile seni ozgurlestirmis. Onemli bir kararmis ama yine de...

 
On 18 Temmuz 2008 13:46 , Mine dedi ki...

Bu dediklerinin hepsi, hayalim benim:) İçimi okumuşsun Yaban.
Önümüzdeki günlerde ve gelecek ay Ankara dışına çıkacağım. Belki kendime yerleşecek yeni bir yer bulurum:)) (Yazımdaki karar yer değişikliği ile ilgili değildi ama son yıllarda başka bir şehre hatta mümkünse bir sahil kasabasına -köy bile olabilir- düşüncesi var.

Kitapçı dükkanı emeklilikte yapmak isteyeceğim iki işten biri:) Umarım gerçekleşir.

Sevgiler

 
On 2 Ağustos 2008 03:37 , Aybike Ceylan dedi ki...

Ne kara verip, rahatladiysan hayirlisi olsun Mine'cigim.
Guzel bir hafta sonu diliyor, sevgilerimi gonderiyorum.

 
On 3 Ağustos 2008 12:01 , Mine dedi ki...

Teşekkürler Aybike'ciğim:)

 
On 3 Ağustos 2008 22:52 , etki alanı dedi ki...

Keyifle dolaştım bloğunu..
Adeta içim açıldı..
Bilgilendirme şeklini çok seviyorum..Bir hikaye okur gibi zevk alıyorum..

Kene konusunu ele alışın çok iyi olmuş..Doktorların başına gelene hayret ettim...İnanılmaz bir ihmal var...Ve galiba keneyi pek ciddiye almıyoruz...
Çok önem verilmeli...
Ve bir an evvel bahçemi ilaçlatmalıyım..Gerçi ben "Bazodin" adlı ilaçla hem evi hem de bahçeyi ilaçladım,ama belediyenin ilaçlaması daha bir etkili lur diye düşünüyorum...

Son yazındaki adam gibi düşüncelerdeyim şimdilerde...Sürekli yeni kararlar peşindeyim...İnsan kendi içindeki sıkıntıları biliyor sadece...Çevreye anlatamadığın sıkıntılara çare ararken ne şekillere girip,kimbilir ne pozlar veriliyordur....Çok ince bir çizgiyi konu almışsın...
Kocaman öpüyorum seni..
TüTü

 
On 3 Ağustos 2008 23:33 , Adsız dedi ki...

Ellerine sağlık..

 
On 5 Ağustos 2008 20:18 , B5 dedi ki...

Karari verecek olan hep sensen yine ozgursun demektir zaten :))) Keyfini cikar :)
Sevgiler,


(Heykelin bir parcasi gibi bence de)

 
On 6 Ağustos 2008 09:09 , Adsız dedi ki...

Aslında karar vermek konusunda neler yapıyormuşuz şimdi farkına vardım. Gerçekten gün içerisinde farkında olmadan kararlar veriyoruz.
sevgilerimle

 
On 11 Ağustos 2008 23:57 , Mine dedi ki...

Teşekkürler Çağdaş!

 
On 11 Ağustos 2008 23:58 , Mine dedi ki...

B5'ciğim çok haklısın. Yorumun için teşekkürler!

 
On 11 Ağustos 2008 23:59 , Mine dedi ki...

Çilek'ciğim,
En kısa zamanda görüşmek dileğiyle...

 
On 28 Ağustos 2008 11:27 , Alp ve Ege'nin Annesi dedi ki...

Umarim, Istanbul'da yasamayi secmemissindir!
'Belki Istanbul'da tanisirizdan' aklima geliverdi...Sevgiler...

 
On 29 Ağustos 2008 21:40 , Mine dedi ki...

Alp&Ege'nin Annesi,
İstanbul'da yaşamayı istememekle beraber beni kabul eden tek şehir İstanbul maalesef. İstanbul sözkonusu olunca şehir değişikliği konusu şimdilik ertelendi.

İstanbul'da tanışırız dememdeki sebep, TR'da İstanbul'a uğradığınızı düşündüğümden. Datça'ya gelemezsem İstanbul 5 saat ötemde. Mutlaka gelirim. Sevgiler